Virtual EFDE

Ania:D

Walter

Oniemiał na widok ukochanej. Wyglądała cudownie, sexy i bardzo pociągająco. Pocałował a delikatnie

Wyglądasz nieziemsko, kochanie

Jasne

Corina

Uśmiechnęła się słodko do Waltera

Na prawdę Ci się podobam? Starałam się dla Ciebie

Ania:D

Walter

Mmm.. I to bardzo

Przyciągnął ja do siebie i musnął ustami po szyi

Jasne

Corina

Zadrżała pod wpływem delikatnego pocałunku Waltera

Wiesz jak to uwielbiam

Wyszeptala wprost do jego ucha

Ania:D

Walter

Wiem

Odparł szeptem. Wziął ją pod rękę i wyszli z rezydencji. Wsiedli do limuzyny i pojechali nad ich jeziorko gdzie już wszystko było przygotowane.

Jasne

Corina

To nasze jeziorko...pamiętałeś

Ucieszyła się uradowana i pocałowała go namiętnie. Po chwili wysiedli z limuzyny

Ania:D

Walter

Kazał kierowcy już nie wracać, gdyż wrócą sami. Pocałował czule ukochaną.

Jak mógłbym zapomnieć ? Ta polana i to nasze jeziorko niesie tyle wspomnień.

Czyste niebo, wiatru świst.
Szum rzeki, rybi plusk.
Złote łany, źdźbeł szept.
Srebrne pola, jasny świt.
Zielone lasy, ptaków śpiew.
Żółte morgi, owadów pieśń.
Stare drogi, podróży ślad.
Dom rodzinny, matki głos.
Tęsknota serca, Twój szloch.
Moja ojczyzna, pamięci płacz

Jasne

Corina

W jej oczach pojawiły się łzy

Mój ty kochany poeto...pamiętam te wiersze które dla mnie pisałeś

Przytuliła się do niego a po chwili usiedli przy stoliku

Ania:D

Walter

Uśmiechnął się czule do ukochanej.

Mam ich wiele schowanych w szafce. Pisałem je gdy nie miałem Cię przy sobie

Jasne

Corina

Na prawdę kochany ?

Spytała rozczulona

Z każdym dniem przekonuję się coraz bardziej o tym jak bardzo mnie kochasz